Alper_1905 23.8.2022 12:58Sokul yanıma, cığlıklar dolarken kentin sokaklarına yirmidört ayar yankılar düşer dağlardan. üşürüm kar giyinmiş ağaçlar gibi sımsıkı tut ellerimi ki, bir kır çiçeği korkusuzluğuna ulaşayım. peşimde kanıma susamış canavarlar var,gecenin sabaha yakın olan kısmında çalı ol.yapraklarının arasına al beni,dikenlerin batmasın ama....
Alper_1905 23.8.2022 12:57Gözyaşı yağar! Çığlık yükselir! Ağlamak,yavaş yavaş yürekten aşar gider. Ansızın boğazda düğümlenir, nefesi tıkar ve çaresiz patlayıverir.Bu insanın aşkını, acısını,kaderini gösteren en tabii ve en sadık sözdür: Ey gözyaşlarım nemin hiç kurumasın
Alper_1905 23.8.2022 12:53Ki ben bir bağlaçla başlıyorum seni kağıtlara resmetmeye... Değersiz kelimelerim için beni affet sevgilim... Ucuz bir kurşun kalem ile eski bir defter yaprağının sana layık olmayan beyaz sayfalarına nakşediyorum yüzünü... Az önce katlettiğim cümlelerimi belki bana bağlanırsın diye bir çok bağlaç ekiyle öldürüyorm sözcükleri...başta umut ettiğim sonrasında kaybettiğim hayallerim gibi
Alper_1905 23.8.2022 12:52Lüzumu yok uzun uzun anlatmanın, eksik bir şiir gibi kaldım işte, sen gidince ve geçen sürece, toz tuttu üstümdeki yalnızlık, eksildim epeyce. sana gelince, sana gelinmez artık